stomach pain

Carin loves horse-riding and sometimes goes very early in the morning to the riding school. On Tuesday the same after quite some time. She took Cecilia as it’s eastern holiday. Our little girl took some nice pictures and filmed even Carin. Proud as Carin was (on both the riding and the daughter) she showed me the result afterwards. The horse behaved fantastic and was nicely trotting around. But…

The next day all muscles turn out to be totally out of order. Luckily she had “no stomach pain in her legs”.  Euh… muscle pain I guess.

But because of this she was happy to make a real good leaven bread at noon now. 

the rabbit and the letter

The first thing that happens here in the morning is feeding the rabbit? Cecilia has never been any more in a bad slow morning mood since the rabbit is here. And the rabbit turns out to be very happy with her too. 

So somewhat after 7 when the breakfast was just set on the table, Cecilia came with the post from yesterday after feeding the rabbit. 2 letters for mama and 1 for Johan. It was the invitation to pick up my identity card. So Tuesday it will be possible to pick it up in Malmö.

And also next week I can again proudly go to the bank. Or ... maybe a little bit more careful this time. 

The well

In the afternoon it was time to start clearing the water problems in the barn. After making everything clean I was interested to open the heavy concrete lid on the well. I was expecting more a rain tank as there is a separate sewer system. Very astonishing I opened an old well. A really beautiful well 1.5 to 2 meters wide with nice huge stones in the side.

I could not see the bottom. I cleaned the opening and have put the lid again on top.

Bank en persoonsnummer

Soms denk ik dat in tegenstelling met België het ambtenarenapparaat efficiënter is georganiseerd dan de privé. Dat zegt misschien iets over de ambtenaren maar meer nog over de bedrijfswereld.

Een voorbeeld.

Om mijn huis te betalen moest ik een rekening openen in Zweden toen ik nog in België woonde. Dat bleek eenvoudig op te lossen in Lund. Buitenlandse studenten worstelen met hetzelfde probleem. Dan geven ze ergens iets dat op een persoonsnummer lijkt. De bank drukte me wel op het hart om van zodra ik een persoonsnummer had dat bij hen te melden.

Fier als een gieter stapt ik dus bij de bank binnen. Nummertje trekken en wachten. Het duurde wat omdat de klant aan het loket klaarblijkelijk telefonisch haar hele leven moest vertellen. Ook de bankwereld is efficiënt dus werd er na enkele minuten een tweede loket open gedaan en was ik aan de beurt.
Nog een weetje: mijn Zweeds is nog niet zo bijster goed maar het lukt me al aardig. Dit leidt soms wel eens tot grappige verwarringen. En dat kruid alvast mijn leven hier. Nu ook dus.

Weet ook dat aan dit persoonsnummer een adresverandering vast hangt. Al de post gaat nog naar het oude adres, België dus, als ik dat nummer niet door geef.

...

B: Een persoonsnummer? Daar moet je bij het Skatteverket voor zijn.
Ik: Nee sorry mijn Zweeds is niet goed. Ik heb een persoonsnummer en ik kom je dit brengen.
B: Mag ik dan uw (Zweedse) identiteitskaart eens?
Ik: Euh, ... die heb ik nog niet. (ondertussen in mijn papieren gravende naar de brief van het Skatteverket)
B: Dan kan ik dat niet aanvaarden.
Ik: Euh... maar hier is het bewijs van de Skatteverket (met het nummer en mijn naam op)?
B: Dat telt niet, ik kan niets doen.
Ik: ... euh ..
Ik: Ok dan wacht ik op mijn identiteitskaart. ... 

Ik: Oh ja kan ik die betaling hier doen (voor die identiteitskaart nota bene).
B: Laat even kijken, uiteraard. Mag ik uw persoonsnummer even.
Ik: Jamaar dat... Och laat maar

Serieus? (zou Maarten mijn ex collega zeggen)

Skatteverket

Zweden is een mooi land. Maar het blijkt ook goed georganiseerd. En dat meen ik.

Het allerbelangrijkste als bewoner van Zweden, je kan niets doen zonder, is een persoonsnummer. Je moet zo'n nummer hebben. Ze vragen je het overal en het is nodig om iets te kunnen kopen/krijgen/huren.
Dus dat was het eerste wat ik moest aanvragen nadat ik hier aan kwam.

Verschillende bronnen lieten me het weten: eerst immigratiedienst, dan de Skatteverket zijnde de Zweedse belastingsdienst. Dan zou ik een nummer kunnen krijgen als ik een stempel goedgekeurd kreeg. Daarna kon ik naar de ziekteverzekering gaan. Maar navraag bij het Skatteverket leerde me dat het voldoende was bij hen langs te gaan. Mits aan enkele voorwaarden voldaan bleek het vrij gemakkelijk. Dus op weg naar het Skatteverket.
Vooreerst bleek de rijen wachtende en wachttijden binnen de redelijk te vallen. Toen mijn nummertje verscheen, kon ik naar de open cabine gaan. Ik kon aanschuiven bij een vriendelijke ambtenaar. Hij bekeek mijn (originele) documenten, en zag dat het in orde was. Hij wenste mij uiteindelijk welkom in Zweden. Waw. En inderdaad, enkele dagen later kreeg ik mijn persoonsnummer en nog een dag later kreeg ik bericht over welke vårdcentral ik moest bellen als ik ziek was. Maw ik ben aangesloten bij de Zweedse ziekenkas. Zolang ik in loopbaanonderbreking ben, recupereren ze trouwens de kosten nog in België.

Voor mijn identiteitskaart moest ik toch nog naar Malmö. In Lund kon ik deze kaart niet krijgen. Een heerlijk en rustig fietsritje langs het fietspad Lund - Malmö zorgde voor mijn dagelijkse beweging.
In Malmö bleek de vriendelijke dame haar werk wel zeer nauwgezet uit te voeren. Mijn Belgisch paspoort werd letterlijk onder de loep genomen om te kijken of het niet vals was. Stel je voor. Dan zou België wel een probleem hebben. Uiteraard doen zij hun job en trachtten ze duistere individuen tegen te houden. Alles bleek gelukkig in orde.
Nu is het wachten op een bericht dat ik mijn identiteitsbewijs mag gaan afhalen.

 Ik ben een inwoner van Zweden!

An update about the last weeks

My moving from Belgium to Sweden went well. the truck arrived straight in time. Huge as it was, it was just able to enter between the 2 buildings. On each side there where only a few centimetres.

The aquarium that we had to take with 4 to 6 people was taken with 2 persons.

And around noon the bed was ready and the truck empty. Some huge problems to enter my working desk but on a second try it just went in. Pfff.

Another fun thing, my stuff was diplomatic post. Remark also to the crown and the front camera.

In 1 week I succeeded to melt all of my cardboards into the house. 

The cardboard thet belonged to the kitchen.

 

Some of the cardboards are of course hidden away in the corners.

After I just finished Carin came with 2 van’s full of cardboards. Again 2 weeks of Cardboards in the living room.

Luckily Carin found some time too, to make a selection so that I could bring most of them upstairs. Later work...